ไม่นานมานี้มีน้องคนหนึ่งมาทักเฟส
มันเป็นอะไรที่ใหม่ที่ไม่เคยเจอเลยสักเคส
เปิดประเด็นว่าพี่ครับแต่งเพลงให้ร้องหน่อย
พร้อมกับเล่าชีวิตของเขาสั้นๆพออ่านละผมนอย
ไม่ได้นอยเพราะกวนใจ แต่คิดไม่ได้จะช่วยยังไงดี
ตามที่ขอพี่คงไม่ แต่อย่าเสียใจนะเอางี้
เล่าชีวิตนายมาตั้งแต่จำความได้จนวันนี้
แล้วพี่สัญญาจะเอาไปเขียนเป็นเพลงให้ฟังทำอย่างดี
อยากฟังไหม น้องก็ตอบอยากฟังครับ
แต่พี่คงจะปล่อยช่วงสิ้นเดือนตุลานะ
ฝากให้พี่พูดกับใคร เรื่องอะไรให้พิมพ์ไว้
ผมอยากบอกพ่อกับแม่ว่าผมน่ะคิดได้แล้วนะ
ขอบคุณนะพี่ที่เขียนเพลงไม่สนโลก
วันนี้ผมไกลบ้านผมมาทำงานไม่สนโชค
ผมอยากให้คนที่บ้านกินดีและอยู่ดี
ตั้งใจว่าจะส่งน้องคนเล็กให้จบตรี
ผมอายุ 17 ปี ตอนเล็กๆ ผมอยู่กับปู่ย่า
ท่านเลี้ยงผมกับพี่มา ไม่เคยสอนให้ขี้ยา
ปู่ชอบสอนเราทำการบ้านเข้าใจกว่าเรียนกับครู
ผมกับพี่เกรดดีมาก รุ่งแน่มึงกับกู
แต่หลังจากนั้นไม่สวยหรู มัธยมผมกลับมาอยู่กับพ่อแม่
ชีวิตการเรียนผมกับพี่เริ่มร่อแร่
ใครเห็นก็บอกไม่จบ คงไม่รอดแน่
เราทำให้แม่ร้องไห้ประจำ เราทำให้พ่อแย่
บ้านใหม่สังคมใหม่ มีเพื่อนเล็กและเพื่อนใหญ่
พ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวันทำไมไม่เข้าใจ
อยู่ในวัยที่อยากรู้และอยากลอง
หนังสือเรียนการบงการบ้านไม่อยากมงไม่อยากมอง
ผมกับพี่ เสพยาตั้งแต่ ม.1
เรียนไม่จบไม่โทษใครเลย ก็เพราะกูและเพราะมึง
จากนั้นไม่นาน พ่อทาง แม่ไปอีกทางหนึ่ง
เราทุกคนอยู่กับพ่อ ส่วนแม่ผมได้แค่คิดถึง
อยากให้แม่มาเห็นวันนี้ว่าพ่อรักน้องคนเล็กมาก
มีรถอยู่คันเดียว เกี่ยวกันไปเที่ยวห้าง
ไปไหนก็ไปกัน แม่รู้ไหมน่ารักมาก
พวกเราหวังกันว่าสักวันจะได้กินข้าวกับแม่บ้าง
ครั้งหนึ่ง พี่ชายผมโดนตำรวจจับ
เสพยา ผมโอนเงินให้พ่อไปช่วยประกันกลับ
ทั้งเนื้อทั้งตัวผมรวบรวมได้แค่ 7,000
ออกมา แม่งก็ทำเหมือนเดิมไม่มีเข็ดจำ
มันควรจะเป็นค่าเทอมน้อง ผมมาทำงานมาเก็บตังค์
เพราะว่าทุกคนรักมึงไงพี่ แทนที่จะมาช่วยเก็บกัน
สักวัน ถ้าผมกับพ่อไม่อยู่จะทำไง
อะไรไม่ดี พี่ก็รู้ แล้วยังจะทำไปทำไม
ยังไม่สายนะพี่ อยากให้พี่ลองคิดบ้าง
คิดทำสิ่งดีดี ไม่ใช่มาคิดข้อ มาคิดอ้าง
พ่อก็แก่แล้ว น้องก็เล็กอยู่ที่บ้าน
ปัญหาเราเยอะแล้วพี่ มาช่วยกันทำพี่ ช่วยกันสร้าง
บางทีก็ท้อแท้ กลับบ้านไปไม่เจอแม่
เจอแต่พ่อ เจอแต่น้อง และค่าใช้จ่ายที่เจอแน่
มันคือเหตุผล ว่าทำไม ผมยังหายใจ
และผมก็อยู่เพื่อสักวัน จะเจอแม่ที่หายไป
แม่ครับ ขอโทษที่ผมกับพี่มันเกเร
แม่อยู่ที่ไหนครับ อยากให้แม่แชร์โลเคชั่นมา
ไม่ก็เช็คอิน ผมจะไปให้ไวกว่าบิน
เสียงของแม่ผมอยากได้ยิน ข้าวพร้อมหน้าผมอยากได้กิน
น้องเอ้ย พี่คงช่วยได้เท่านี้นะ
เอาตรงๆ ชีวิตเราโคตรจะคล้ายกัน พี่เข้าใจว่ะ
เอาเว้ย สู้เพื่อพ่อและเพื่อน้อง
เหล้ายาเบาๆ บ้าง อย่าตามมากนะเพื่อนพ้อง
ที่คิดน่ะดีละ แต่ทำให้ได้นะ
ลูกผู้ชายพูดได้ก็ต้องทำได้สิวะ
ทำงาน เก็บเงิน ขอให้ตั้งใจ
ส่งน้องคนเล็กให้จบตรี ดั่งปณิธานที่ตั้งไว้